SPOTKANIE Z PŁK. JANEM GÓRSKIM ŻOŁNIERZEM WYKLĘTYM

płk  Jan Górski  Prezes ŚZŻAK Okręg Wielkopolska  urodził się 15.04. 1922 r. w  majątku Jagnin,  powiat Opatów. 

Po ukończeniu szkoły podstawowej w Strzyżowicach uczęszczał do gimnazjum i liceum w Sandomierzu.

Maturę zdał na tajnych kompletach  w 1942 roku. We wrześniu tego samego roku po  zaprzysiężeniu do ZWZ,  

rozpoczął pracę konspiracyjną pełniąc funkcję łącznika między szefem referatu II a komendą obwodu Opatów 

i komendami poszczególnych rejonów. Równocześnie został skierowany na kursy podchorążych,

który ukończył w marcu 1943 roku otrzymując stopień kaprala podchorążego. W maju 1943 r. gdy opuścił leśniczówkę w Nieskórzowie,

gdzie odbywała się narada komendy obwodu AK został schwytany  i rozstrzelany przez bandę kryminalisty Lepiarza ,

do którego przyłączyli  uciekinierzy z niewoli niemieckiej,  sowieccy żołnierze dowodzeni  przez kapitana „Saszkę ”,

która w 1943 podporządkowała się Gwardii  Ludowej,   później przemianowaną  na  Armię Ludową .

Szczęśliwie pocisk przeszedł przez  klatkę piersiową nie uszkadzając ważnych narządów.

Po odzyskaniu przytomności dotarł do leśniczówki, (na którą w międzyczasie dokonano napadu) i przez swoich odwieziony do szpitala.

Po wyjściu ze szpitala, ponieważ w tym terenie był zbyt znany, został skierowany do podobwodu Ćmielów  do dywersji, a w styczniu 1944r.

do oddziału dywersyjnego Komendy Obwodu Opatów „Barwy Białe”. W oddziale pełnił funkcję dowódcy drużyny.

 
W okresie koncentracji oddziałów, Oddział  wszedł w skład 2 Pułku Piechoty Legionów AK  jako 5 kompania.

W sierpniu 1944r. awansował na stopień plutonowego podchorążego. Pod koniec sierpnia objął funkcję zastępcy dowódcy Plutonu 5 Kompanii,

a następnie  dowódcy plutonu i na tej funkcji pozostał do demobilizacji jednostki. W czasie służby w oddziale brał udział w akcjach  - bitwach

w miejscowościach: Dziebałtów,  Janików, Pszczyna,  Piesków,  Wąsosz, Radoszyce, Radki.  Po wkroczeniu wojsk radzieckich do Polski

już w styczniu 1945  został aresztowany.   Po ucieczce z UB w Ostrowcu  nadal prowadził działalność konspiracyjną.

W maju 1945 r. przewożąc broń wpadł w zasadzkę koło Śnieszkowic i ponownie osadzony w UB w Ostrowcu.

Po utworzeniu się Rządu Jedności Narodowej został zwolniony z nakazem opuszczenia tamtego terenu.  

Wraz z ojcem wyjechał do Szczecina i zatrudnił się w Zarządzie Wodociągów Miejskich, gdzie pracowali już koledzy z konspiracji.

Tam przystąpił do WiN-u. W  kwietniu 1946 roku wskutek prowokacji kolejny raz został aresztowany przez UB.

Wyszedł po kilku miesiącach po wszczęciu głodówki.   Wyjechał do Poznania gdzie najpierw studiował na Akademii Handlowej,                        a następnie na Akademii Medycznej